Marijke Groenewoud: “Voor de massastart heb ik mijn visitekaartje al afgegeven”

Marijke Groenewoud (22) werd begin 2021 wereldkampioen op de massastart. Ze hoopt in februari ook op die afstand te schitteren op de Winterspelen in Beijing. Aan de hand van een foto vertelt ze haar verhaal.

“Deze foto is genomen op de WK afstanden, vorig seizoen in Heerenveen. Dat waren de belangrijkste wedstrijden van het seizoen. Vanwege corona waren er verder ook niet zoveel wedstrijden. Het is op het podium van de massastart. Ik won daar goud.”

“Ik zou de sprint aantrekken voor Irene Schouten. Van tevoren hadden we twee plannen bedacht. Als het een langzame finale was, zou ik op 700 meter van de finish aangaan, en bij een snelle finale op 500 meter. Maar er was een beetje miscommunicatie. Irene dacht dat ik eerder zou aangaan op 700. Toen ontstond er een beetje chaos waardoor Irene tijdens de versnelling er niet lekker achter kwam.”

Verbaasd
“Ik juichte ook niet toen ik als eerste over de finish kwam. Ik was echt verbaasd. Ik dacht dat Irene achter mij zat en dat zij de sprint wel zou winnen, dat ze nog wel langs me zou komen. Maar dat gebeurde niet. Ik zag wel wat roods achter me, van een Canadese rijdster. Ik dacht: die moet zeker niet winnen.”

“Ja, toen stond ik op het podium op het eerste plekje. Dat was echt bizar. Maar die titel staat mooi op mijn lijstje. Die pakken ze me niet meer af!”

“We zijn nu bijna een jaar verder, maar die titel heeft mijn leven niet echt veranderd. Ik ben daar ook heel nuchter in. Ik ben wel gehuldigd in Hallum, in het noorden van Friesland ligt dat. Ik wist dat er bij ons in het dorp iets ging gebeuren, maar hoe en wat wist ik niet. Er kwam een draaiorgel voor de deur en allemaal mensen uit het dorp stonden voor het huis. Iemand deed een leuk woordje namens heel Hallum. En de burgemeester kwam ook nog langs met een dikke bos bloemen!”

“Maar verder ben ik gewoon mezelf gebleven. Of andere schaatsers nu anders naar mij kijken? Nee, daar ben ik niet mee bezig. Ik denk het niet. Of misschien doen ze het wel maar valt het mij niet op.”

Het spelletje
“Ik kom uit het marathonschaatsen. Wat ik daar zo mooi aan vind is vooral het spelletje en de tactiek die erbij komt kijken. En de eindsprint: die snelheid die je dan hebt, dat is gewoon gaaf.”

“Ik heb ook veel geskeelerd. Qua tactiek lijkt het wel een beetje op marathonschaatsen. Dit jaar heb ik het wel minder gedaan, want er waren minder wedstrijden. Dat vind ik wel jammer. Het is natuurlijk een olympisch seizoen, dus er zijn meer trainingskampen met mijn schaatsploeg, Team Zaanlander. Je bent dan vaker van huis. En als het skeeleren niet in de planning past, dan gaat het schaatsen voor. Ik denk dat ik volgend seizoen wel weer meer ga skeeleren.”

Pijnlijke afstand
“Op de langebaan rij ik vooral de 1.500 meter. Die heb ik dit seizoen ook tijdens World Cups gereden. De 1.000 meter kan ik ook wel. Nee, niet de 3.000 en de 5.000 meter. Veel mensen denken dat als je marathons rijdt, dat je dan op de langebaan goed bent op de 3 en 5 kilometer. Maar dat hoeft helemaal niet. Veel andere rijdsters op de massastart doen ook de 1.500 meter, zoals Ivanie Blondin, Francesca Lollobrigida en Irene Schouten.”

“Ik heb weinig 3 en 5 kilometers gereden. De 1.500 meter ligt mij gewoon beter. Je moet snelheid hebben en het laatste rondje goed rijden. Dat ligt mij wel. Het is wel een hele pijnlijke afstand. Maar als je hem goed rijdt, is ie ook heel mooi.”

“Als je vraagt waar nu mijn hart ligt, dan is dat toch bij de massastart en de marathon. Maar langebaan vind ik ook leuk. Dat gaat elk jaar wat beter. Als ik deze lijn kan doortrekken dan kan dat ook wel wat moois opleveren.”

Startbewijzen
“Ik hoop dit seizoen naar de Olympische Spelen te gaan. Maar in Nederland is dat heel moeilijk. Er zijn zoveel goede schaatsers. Maar voor de massastart heb ik wel mijn visitekaartje afgegeven: ik werd tweede bij de World Cup in Salt Lake City en sta derde in de stand om de wereldbeker. Alle massastarts voor de Spelen zijn al gereden en het is aan de bondscoach of hij me aanwijst. Maar ik wil me natuurlijk ook individueel laten zien.”

“Bovendien is het aantal startbewijzen voor de Olympische Spelen beperkt. Dus de bondscoach kan ook iemand anders aanwijzen die zich op een individuele afstand kwalificeert. Als ik echt zeker wil zijn, dan moet ik me plaatsen voor een individuele afstand.”