“Het was letterlijk een droom die uitkwam.” Een jaar voor de start van de Paralympische Winterspelen in Beijing gaat Jeroen Kampschreur in gedachten terug naar de vorige editie. De 21-jarige zitskiër won in PyeongChang de supercombinatie.  
 
Hij was daarmee de eerste Nederlandse alpineskiër ooit die goud veroverde op de Paralympische Spelen. “Toen ik die slalomrun had neergezet had ik vier seconden voorsprong. Er moesten nog twee concurrenten, dus ik wist dat ik een medaille had. Dat was een heel gaaf moment. Het mooiste was dat ik het kon vieren met mijn familie. Ze zijn eigenlijk nooit bij wedstrijden, maar toen waren ze erbij. Als je daar beneden staat en je bent de beste van de wereld… en je hebt die gouden medaille... dat is supercool. Daar heb je vier jaar lang naar toegewerkt. Ik mag hopen dat het nog een keer gaat lukken.” 

Het waren Jeroen zijn eerste Paralympische Spelen. Hij was nog maar achttien jaar oud, maar helemaal verrassend was zijn overwinning niet. “In 2017 was ik in Italië wereldkampioen geworden op drie onderdelen. Dat was toen wel vrij onverwachts, maar ik wist in PyeongChang dus wel dat ik daar niet alleen maar heen ging om mee te doen, maar ook echt om te winnen. Ik was in 2014 al in Sochi geweest als toeschouwer. Dat heeft me geholpen want ik wist hoe de Spelen eruitzagen.” 
 
Alle ogen op je gericht 
 
Jeroen kijkt met veel plezier op terug op zijn optreden in Zuid-Korea, hoewel hij ook denkt dat er meer te halen viel. “Voor een debuutspelen was het echt heel mooi. Maar ik heb op de reuzenslalom nog iets goed te maken. Ik miste in de eerste run op weg naar de snelste tijd het laatste poortje en werd gediskwalificeerd. Ik stond in een hele mooie positie. Ik dacht ik er al was en skiede in een rechtstreekse lijn naar de finish. Toen bleek er links van me nog een poort te staan. Ik heb daar dus ook zeker een doel staan in Beijing. Ik heb dit jaar drie reuzenslalom World Cups gewonnen, dus ik denk dat daar zeker kansen liggen.” 

Bij de sluitingsceremonie mocht de Leiderdorper de Nederlandse vlag dragen. “Dat had ik niet verwacht. Het is een onwijze eer. Alle ogen zijn op je gericht in dat grote stadion. Je vertegenwoordigt Nederland. Dat is echt supertof.” 
 
De successtory van Jeroen ging ook het jaar daarna door. Bij het WK in Slovenië en Italië was hij in bloedvorm en veroverde hij vijf gouden medailles. “Dat was historisch”, weet hij. “Het was nog nooit gebeurd dat iemand op één WK vijf wereldtitels had gewonnen.” 
 
Omgedraaid en teruggereden 
 
Maar toen kwam corona. Vorig jaar werd het skiseizoen van de ene op de andere dag beëindigd. Jeroen kan zich dat nog goed herinneren. “Dat was in het weekend van carnaval”, vertelt hij. “Er was nog niet zoveel bekend over corona. Wij waren onderweg naar Italië. Iedereen zat op zijn telefoon te kijken. Het liep daar behoorlijk uit de hand met al die mensen die doodgingen. Wij waren bang dat we daar zouden worden opgesloten. Uiteindelijk zijn we toen we daar aankwamen meteen weer omgedraaid en teruggereden. Vijftien uur heen en dertien uur terug. Met anderhalf uur slaap.” 

Sindsdien is er veel onzeker. Het huidige seizoen van de paraskiërs is drastisch ingekort. In december was er een Europa Cup in St. Moritz. In januari waren er twee wereldbekers in het Zwitserse Veysonnaz en in februari in het Oostenrijkse Leogang. “Dat is eigenlijk het seizoen”, aldus Jeroen. “Normaal duurt het tot maart-april, nu waren we eind februari klaar. Maar ik had me erop ingesteld. Ik ging er vanuit dat er helemaal niks ging gebeuren. Alles wat we nu mee konden pakken was een cadeautje.” 
 
Jaar langer wereldkampioen 
 
Behalve een aantal wereldbekerwedstrijden is ook het test-event voor de Paralympische Winterspelen in Beijing afgeblazen. En verder is het WK in Lillehammer uitgesteld. Het eerste gecombineerde WK voor alle para-sneeuwsporten zou in februari worden gehouden, maar is nu verplaatst naar januari 2022. Dat is een maand voor de Paralympische Spelen. Jeroen ziet daar wel een voordeel in. “Omdat we ook geen test-event hebben gehad, is het wel goed om daar onder druk te presteren. Anders zou het tijdens de Spelen drie jaar geleden zijn geweest dat we een groot toernooi hebben gehad, en nu maar een maand.” 
 
Maar had je het WK niet liever dit jaar gehad, zoals aanvankelijk gepland? “Ja en nee. Ik had het wel leuk gevonden om naar Noorwegen te gaan. Aan de andere kant: ik had vijf wereldtitels te verdedigen, dus ik ben nu een jaar langer wereldkampioen. Het was te verwachten dat het niet door zou gaan. Dus je moet er niet te veel aan denken. Dan doen we het volgend jaar wel.” 

Het wereldkampioenschap lijkt zo in het teken te komen te staan van Beijing 2022. Jeroen: “In principe werken we in een cyclus van vier jaar, van Spelen naar Spelen. Maar ik denk dat ik tijdens het WK niet aan de Paralympische Spelen zal denken. Twee keer pieken moet kunnen. Er zit een maand tussen, dus dat moet genoeg zijn. Pieken op het WK, rust nemen en dan: bam! Focus op het volgende toernooi.” 
 
Als alles volgens plan verloopt, hoopt Jeroen over een jaar in de Chinese hoofdstad een nieuw hoofdstuk aan zijn succesverhaal toe te voegen. “Ik ben niet echt van het doelen stellen”, nuanceert hij. “Volgend jaar kan het heel anders zijn. Dan is er een zomer overheen gegaan. Skiën is een materiaalsport: iedereen verzint dingen aan zijn zitski. Dat doen wij ook. Als ik in Beijing twee keer goud win en wat zilver of brons erbij, dan zou dat wel heel mooi zijn. Maar het zal niet makkelijk worden.”