Iedereen is elkaars vriend
In Oostenrijk woonde en trainde Glenn eerst mee met het Engelse nationale team, waar ook zijn Nederlandse trainer actief was. “In mijn sport gebeurt dat wel vaker, dat je als ‘klein land’ meetraint met een ander team. De boarder uit Andorra traint ook met Frankrijk mee, bijvoorbeeld.”
“Het past wel in het wereldje. Ze zien mij ook niet als Glenn de Nederlander. Maar gewoon als Glenn, die gast die ook meedoet. Ik denk ook dat onze cultuur heel anders is dan in andere sporten. Iedereen is elkaars vriend, ook in de top. We hebben allemaal respect voor elkaar. Kijk, bij ons is het zo: als iemand een gave trick doet, die iemand anders niet kan, dan worden we niet jaloers op elkaar. Dan vinden we het juist tof dat het voor diegene is gelukt.”
Pure passie
Glenn zoekt naar een reden om te verklaren waarom dit zo is. “Ik denk…omdat we allemaal dezelfde passie hebben. Laten we eerlijk zijn: ik zal nooit rijk worden van mijn sport. Het kost nog steeds meer dan het opbrengt. En voor die andere gasten geldt dat ook. Het is puur. Gewoon omdat we het leuk vinden. Daarom zijn we hiermee begonnen en daarom doen we dit nog steeds.”
Wat maakt zijn sport dan zo mooi en alle opofferingen waard? “Nou, ten eerste is boardcrossen een mix van veel snowboard-disciplines. Je moet veel verschillende onderdelen beheersen, dat maakt het uitdagend.”
“Wat ik ook fijn vind, is dat het geen jurysport is. Je strijdt tegelijk met elkaar en tegen elkaar. Wie het eerst beneden is, die wint. Heel simpel dus. En verder nog een heleboel andere dingen: het sporten in de bergen, de kracht, de snelheid, de vrijheid, het grenzeloze. En dat je het samen met je vrienden doet en plezier maakt. Ik ben echt nog geen dag met tegenzin die berg opgegaan. Dit is toch het mooiste wat er is? Daarom wil ik dit ook elke dag doen.”