Chef's Special: 'We need to learn to live with it'

De spreekwoordelijke glazen bol… in wezen een mooie manier om te zeggen: laten we eens kijken wat de toekomst in petto heeft. Want dromen moet je altijd blijven doen, ook als het (even) tegenzit. Ik weet als geen ander dat dromen mij, zowel in m’n ‘gewone’ als topsportleven, grenzen heeft doen verleggen. Je blijkt echt tot dingen in staat, waar je letterlijk en figuurlijk alleen maar van had kunnen dromen.

Oerkracht

En die dromen hebben ‘onze’ TeamNL-sporters ook. Daar komt de ultieme oerkracht vandaan om straks in Tokio klaar te zijn voor die ene worp, dat allesbeslissende punt of de race of van hun leven. Dat vind ik niet alleen supermooi, maar ook geweldig moedig. Dealen met dagelijks veranderende omstandigheden, en vaak ook met onzekerheid, en er straks toch ‘gewoon’ staan. Over ‘learn to live with it’ gesproken… laat hen een inspirerend voorbeeld zijn voor ons allemaal!

Van dromen, ook even naar de werkelijkheid en de dagelijkse praktijk. Wij hebben het contact met het organisatiecomité in Tokio weer opgepakt. In onze zogeheten ‘one-to-one meetings’ - uiteraard allemaal digitaal - kunnen we heel gedetailleerd alle vragen kwijt die specifiek voor TeamNL gelden, onze wensen kenbaar maken voor in het dorp en voor onze appartementen. Maar ook alle vragen en onduidelijkheden over de voorbereidingen, pre-visits, noem maar op. Huiswerk nu dus voor de mensen in Tokio.

Solidariteit, vrede en inclusiviteit

Tot slot, wil ik nog even stilstaan bij de videotoespraak die de president van het Internationaal Olympisch Comité (Thomas Bach) hield voor de leden van Europese Commissie. De titel was ‘The recovery of the sport sector after the COVID-19 crisis: the way ahead’. Hij onderstreepte de waarde van het zogenoemde Europese sportmodel dat is gebaseerd op solidariteit, vrede en inclusiviteit. 

En juist dat laatste kan ik zelf ook niet vaak genoeg herhalen: juist in een tijd waarin de maatschappij vraagt, zelfs misschien wel schreeuwt, om meer integratie, diversiteit en inclusie, denk ik dat we als (paralympische) sport het verschil kunnen maken. Ik ben ervan overtuigd dat dit juist de sleutel kan zijn om ervoor te zorgen dat toekomstige generaties opgroeien in een volledige inclusieve wereld, waarin het ‘ongewone gewoon’ is. En daarbij hebben we de support nodig van de wereld om ons heen: overheid, sportbonden, media en de fans. Nationaal en internationaal.

Dus ja, ik blijf dromen. Dromen van die ‘all-inclusive’ maatschappij, dromen van de Spelen van Tokio 2021, dromen van inspirerende prestaties van onze sporters en dromen van een coronavrije toekomst waarin we niet meer hoeven leren om met ‘it’ te leven!

Esther Vergeer

Chef de mission TeamNL