Caspar Corbeau voelt zich steeds meer Nederlander

Caspar Corbeau (22) is geboren en getogen in de Verenigde Staten. Maar vanwege zijn Nederlandse grootouders mag hij ook uitkomen voor TeamNL. Sinds de zomer van 2023 traint de schoolslagspecialist in Amsterdam.

Twee meter lang, schoenmaat 50, lange armen en benen, romp goed in proportie. Volgens zwemcoach Mark Faber heeft Caspar Corbeau het perfecte lichaam voor de schoolslag. “Eén brok potentie die jongen. Altijd al een wens geweest om daar mijn tanden in te zetten.”

Hoewel Caspar is geboren in de Verenigde Staten, volgde de oefenmeester hem al jaren, vanwege diens link met Nederland.

Speculaas, stroopwafels en hagelslag
Caspars grootouders van vaders kant verhuisden rond 1960 van Rotterdam naar Santa Cruz in Californië. Later belandden Caspar en zijn ouders in Portland, Oregon. Als ze bij zijn opa en oma op bezoek gingen werden ze getrakteerd op speculaas, stroopwafels en hagelslag.

Thuis werd er veel aan sport gedaan: basketbal, voetbal, honkbal. Zwemmen was niet eens Caspars favoriete bezigheid. Hij wilde er op een gegeven moment zelfs mee stoppen, vertelt hij. “Ik vroeg mijn vader me niet meer naar de training te sturen. Maar ik moest toch. Hij zei: ‘Later ben je me er dankbaar voor’. En dat is zo. Als kind doe je liever iets met je vrienden, iets sociaals. Dat vond ik leuker dan met je hoofd in het zwembad liggen, twee uur alleen met je gedachten. Maar ik werd er steeds beter in en ging medailles winnen. Dan ga je het ook leuker vinden.”

Vanwege zijn Nederlandse grootouders had Caspar de mogelijkheid om ook voor ons land uit te komen. In 2017 kon de toen 16-jarige Caspar met Talent TeamNL meedoen aan het Europees Jeugd Olympisch Festival (EJOF) in het Hongaarse Györ. Caspar: “Op dat moment was ik nog niet snel genoeg om namens Amerika te zwemmen. Er is daar veel concurrentie en je bent nooit zeker van je plek. Hier ook niet, maar daar zeker niet. Ik dacht: als ik Nederland vertegenwoordig kan ik meer van de wereld zien, meer culturen ontdekken en een meer uitgebalanceerd persoon worden.”

Caspar wist dat zijn tweede vaderland wel een aantal goede zwemmers had voortgebracht. Als kind zag hij wedstrijden van Ranomi Kromowidjojo, Femke Heemskerk en Sebastiaan Verschuren. Pieter van den Hoogenband kende hij door oude video’s te bekijken. “Ik ben dankbaar dat Nederland mij de mogelijkheid heeft geboden om internationaal te zwemmen.”

Oranje Boven
Na het EJOF volgden de Jeugd Olympische Spelen in Buenos Aires en EJK’s in Helsinki en Kazan. In 2021 maakte Caspar deel uit van TeamNL op de Olympische Spelen in Tokio. Hij voelde zich thuis in de Nederlandse ploeg en liet zelfs de tekst Oranje Boven tatoeëren op zijn rechteronderarm. “Tijdens het EJOF riepen ze dat steeds voor een wedstrijd, als een soort yell. Dat was een van de eerste slogans die ik in het Nederlands leerde en dat bleef een beetje bij me hangen.”

“Het EJOF was mijn eerste toernooi namens Nederland als junior. Ik kwam daar als een outsider in het team. Ik kende niemand en sprak de taal niet. Dat was soms best moeilijk. Maar het team steunde me geweldig en ik voelde me welkom.”

Caspar woonde en trainde de afgelopen jaren in Texas. Daar studeerde hij exercise science, een soort fysiotherapie. In de zomer van vorig jaar verhuisde hij naar Amsterdam. “Alles in de VS is groter. Maar ik vind het hier prettig”, is zijn ervaring. “Ik woon hier tien minuten fietsen van het zwembad en heb alles wat ik nodig heb: de supermarkt, een ziekenhuis, het zwembad en zelfs het vliegveld is dichtbij.”

Duolingo
Hij maakt al twee jaar gebruik van de taal-app Duolingo, waardoor hij onze taal redelijk kan volgen. Caspar voelt zich ook steeds meer Nederlander. Fifty-fifty, zo ziet hij het nu, terwijl de verhouding eerder tachtig-twintig was.

Dagelijks ligt hij in het water van het Sloterparkbad, met Tes Schouten, Kenzo Simons en Arno Kamminga. In laatstgenoemde heeft hij een mannelijke wereldtopper op de schoolslag naast zich. De twee kunnen het goed met elkaar vinden. “Arno zie ik als een vriend”, zegt Caspar. “Voor ik hier kwam zag ik hem meer als een rivaal. Ik kende hem toen niet zo goed. Maar nu train ik elke dag met hem. Hij helpt me, hij is een mentor en ik leer elke dag van hem. We praten veel over zwemmen, over de techniek, hoe de trainingen goed uit te voeren.”

Volgens coach Mark Faber maken de twee elkaar beter. “Caspar heeft een achtergrond in Texas, waar hij heel veel in volumes heeft getraind. Je ziet dan ook dat zijn 200 meter beter is dan zijn 100. Arno was het afgelopen jaar niet zo fit; zijn 100 is nog wel oké maar zijn 200 is minder. Dus op dat vlak vullen ze elkaar aan.”

De komst van Caspar houdt Arno scherp. “Als je als Nederlander op het wereldtoernooi meedoet heb je niet zo snel een gelijkwaardige factor in de training. Dus Caspar is een hele welkome aanvulling. Je krijgt op elke training te zien wat het wereldniveau is. Dus als je even niet wakker bent, dan krijg je ‘m om je oren.”

Europees kampioen
Sinds zijn komst naar Nederland heeft Caspar een flinke progressie doorgemaakt. In december werd hij zelfs Europees kampioen op de 200 meter schoolslag op de korte baan. Het grootste verschil met zijn vorige trainingsgroep is aandacht. In de VS trainde hij in een groep van 40 zwemmers, hier met zijn vieren. “De bevolking in Nederland is heel klein in vergelijking met de Verenigde Staten”, legt hij uit.

“Daar wonen 360 miljoen mensen en hier 17 miljoen. Als er in Amerika één persoon geblesseerd raakt of minder gemotiveerd is, dan kun je ze altijd vervangen. Hier begeleiden ze de sporters veel beter. Er wordt veel meer moeite, geld en focus in de individuele sporters gestopt. Daar moest ik de aandacht van mijn coach delen met 39 anderen. Daardoor was het moeilijk om te krijgen wat ik wilde. Als ik mijn coach naar een specifieke oefening wilde laten kijken, dan waren er voor mij eerst nog vijf anderen.”

“Mijn trainer daar was Eddie Reese. Dat is één van de beste coaches in Amerika, maar ook een beetje ouderwets. Zijn idee is elke dag zo hard mogelijk werken, dan word je vanzelf beter. Ik denk dat als je een zeker niveau hebt bereikt, je moet focussen op de details. Daar kun je de meeste vooruitgang boeken.”

Techniek, ademhaling, tempo; het zijn zaken waar Caspar de afgelopen periode veel aandacht aan heeft kunnen geven. “Dat is erg nuttig en effectief”, zegt hij. “Daardoor heb ik niet alleen meer plezier in mijn sport, maar maak ik ook progressie, waar ik daarvoor een beetje op hetzelfde niveau bleef.”

Terugkeren
Vooralsnog peinst Caspar er niet over om terug te keren naar de Verenigde Staten. Het voornemen van zijn ouders om naar Portugal te verhuizen maakt die beslissing alleen maar makkelijker. “Vrienden in de VS vroegen me om weer te switchen, maar ik ga niet terug”, is hij heel stellig. “Ik ben gelukkig met waar ik nu ben. Nederland heeft me al zoveel geboden, zowel in de sport als in life. Met dat laatste bedoel ik de mogelijkheid om te reizen. Niet te concurreren met vijftien of twintig mensen voor één of twee plekken. En dan ga je alleen naar een WK ergens in de wereld. Hier in Europa kun je naar Oostenrijk, Hongarije of Spanje voor allerlei kampioenschappen. Dan zie je zoveel meer dan alleen maar een andere staat in de VS.”