Nog één jaar tot Tokio: “Ik kijk er zo naar uit om iedereen aan het werk te zien” 

Over een jaar beginnen de Olympische Spelen in Tokio. Aansluitend (vanaf 24 augustus) worden de Paralympische Spelen gehouden. Chefs de mission Pieter van den Hoogenband en Esther Vergeer blikken terug op de afgelopen maanden, maar richten hun vizier vooral op de toekomst. “Het vuur is juist verder aangewakkerd de afgelopen tijd.”

We kunnen het opnieuw zeggen. Nog één jaar.  
Esther: “Een beetje gek is het wel. Het is een compleet frisse start. Voor mij op meerdere vlakken. In het begin van het jaar werd ik ziek. Gelukkig is mijn behandeling afgerond en kan ik mij richten op mijn herstel. Door mijn eigen medische toestand en de coronacrisis heb ik de afgelopen maanden een beetje in een grot geleefd. Dus ergens is het fijn om de klok weer terug te draaien. En er vooral voor te zorgen dat we goed omgaan met dat extra jaar. Wat kunnen we daarin doen om straks nóg beter aan de start te staan?”  
  
Pieter: “Ik besef opnieuw dat we dankbaar moeten zijn. Ik ben blij dat de Spelen niet geschrapt zijn, maar zijn uitgesteld. En die dankbaarheid merk ik op een andere manier ook bij de sporters. Zij hebben de afgelopen maanden lang niet altijd hun sport, hun werk, kunnen uitoefenen. Ik merk aan alles dat ze heel blij zijn dat ze weer sporter zijn. Dat er weer ‘gewoon’ getraind kan worden.”  

Wat doet een chef de mission in een coronaperiode?  
E: “Vanaf het begin van het jaar kon ik niet meer doen wat ik wilde. Normaal gesproken ga ik bij sporters langs. Ga bijpraten, kijken bij trainingen en een kop koffie drinken. Weten en voelen wat er speelt. Die plannen moest ik al voor corona bijstellen. Via de telefoon en Teams heb ik wel goed contact kunnen houden. Die gesprekjes varieerden enorm. De één zet snel de knop om en zoekt zelf naar een oplossing. Maar er waren ook sporters die twijfelden over hun toekomst of zelfs intussen gestopt zijn. Kijk, ik ben niet degene die zo’n beslissing voor hen maakt. Maar als ik moet meedenken, sta ik voor ze klaar.”  

P: “Dat geldt ook voor mij. Vanaf het moment dat ik chef werd, heb ik al gezegd dat ik ondergeschikt ben aan de sporters. Ik ben niet belangrijk, het draait niet om mij. Ik ben er om de hoofdrolspelers te ondersteunen en vooral niet in de weg te lopen. Ik heb met een aantal sporters gesproken, als dat voor hen van toegevoegde waarde was. Ik ben er als het nodig is en de sporters en coaches die mij kennen, die weten dat. Zo is het de afgelopen tijd ook gegaan."

"En soms was het ook even op je handen zitten en goed blijven nadenken en om je heen kijken. Ik ben wel trots om te zien hoe we met TeamNL een positieve rol hebben gespeeld in de laatste maanden. De sporters kwamen snel in actie met hun work-outs op Fit met TeamNL, de medische staf leverde koelvesten voor de IC’s en de slushmachines kwamen op de plek te staan waar ze het hardst nodig waren: in de ziekenhuizen. Bijzonder dat we zo op onze manier de samenleving hebben geholpen en geïnspireerd.”    

Welke verhalen kregen jullie te horen van sporters?  
E: “Natuurlijk de zin om er weer voor te gaan. Maar ook twijfels. Kan ik een jaar uitstel combineren met thuis? Met de gezinsplanning? Met een studie? Lukt dat qua geld? Moet ik die droombaan afzeggen om nog één keer voor dat hoogste sportieve doel te gaan? Soms waren die verhalen vrij intens. En daardoor kom je ook weer dichter tot elkaar. Dus op afstand is het wel gelukt om die band te verstevigen. Dat zorgt straks in Tokio voor een mooier startpunt.”  

P: “Die onduidelijkheid aan het begin, dat knaagde aan de sporters. Sporters willen planning en onderbouwing, weten waar ze aan toe zijn. Dus was het goed dat het IOC (Internationaal Olympisch Comité, red.) aangaf dat de Spelen werden opgeschoven. Dat zorgde al voor helderheid. Daarna was er natuurlijk de blijdschap toen er weer gesport mocht worden. Die pure passie die loskwam, schitterend om te zien. Dat vuur is juist verder aangewakkerd de afgelopen tijd.”  

Een extra jaar, dat zijn ook extra kansen?  
P: “Absoluut. Maar dat betekent niet dat je allerlei zaken drastisch moet veranderen. Als je al goed op koers lag, zou ik je niet aanmoedigen om je plannen op de kop te gooien. Dus werk vooral op een rustige manier door. Raak niet in paniek bij veranderingen, maar vertrouw erop dat je er goed voorstaat. En dat je van goed ook ‘nog beter’ kunt maken. We kunnen nog sterker uit de crisisperiode komen. En hoe, dat is voor iedere sporter verschillend.”  

E: “Ik vind atlete Fleur Jong daarin een mooi voorbeeld. Haar coach vroeg haar toen de trainingsfaciliteiten tijdelijk sloten: bedenk een nieuw doel, waarbij je niet afhankelijk bent van iets of iemand, iets waar jezeker weten voor kunt gaan.Al mijn persoonlijke records verbeteren, zei Fleur. Ze kreeg een trainingsschema om naar die doelen toe te werken en voilà: bij de eerste testwedstrijden stelde ze haar pr’s scherper. Zoiets vind ik heel gaaf om te zien.”  

Afgelopen week kwam het nieuws dat het olympisch dorp en de venues hetzelfde blijven. Hoe belangrijk was dat bericht?  
E: “Het haalt heel veel onzekerheid weg. Als de locaties of het dorp zouden veranderen… dan waren de consequenties – in ieder geval voor mij – niet te overzien geweest. Zoveel atleten op een andere manier huisvesten bijvoorbeeld, dat lijkt me een ramp. Dit geeft dus rust."

"Natuurlijk hebben we nog steeds ontzettend veel vragen. Wat kan er straks met het virus? Hoe gaat het inreizen? Welke internationale wedstrijden zijn er in aanloop mogelijk? Uiteindelijk zeggen we tegen elkaar: de Spelen gaan door en daar gaan we vol voor. Maar ondertussen zie ik natuurlijk ook de andere kant. De wereld staat nog steeds in de fik. En er zijn sporters met een zwakkere weerstand, voor wie het ook in Nederland soms nog supergevaarlijk is. Die worsteling blijft ingewikkeld.”  

P: “Het doet mijn sporthart goed dat er geen concessies worden gedaan aan de venues en het dorp. Dat is heel mooi, maar daarmee zijn we er nog niet. We moeten ook kijken hoe we onze fans, ook als zij niet naar Tokio kunnen gaan, hun waardering kunnen laten uitspreken naar de prestaties van de sporters. Het TeamNL Tokyo Center hebben we helaas moeten schrappen. Het ideaalplaatje moeten we bijstellen." 

"We krijgen steeds meer puzzelstukjes in handen om de uitzending optimaal in te richten. We weten op de lange termijn dat de Spelen over een jaar plaatsvinden, maar op de korte termijn zijn er nog ontzettend veel variabelen waar we plannen op maken. Met iedere variabele waar we grip op krijgen, maken we ons plan completer. In de tussentijd blijven we flexibel en rekenen we op de zaken waar we grip op hebben. Daar werken we hard aan met ons team. Over de precieze invulling zullen we de komende maanden meer weten.” 

Tot slot: waar kijken jullie het meest naar uit?  
P: “Om al die prachtige sporters aan het werk te zien. Hun mooie strijd, met enthousiasme, passie en ambitie. Hopelijk slaat die vlam over op de samenleving en kunnen we via de sport nog wat extra kleur krijgen op de wangen.”   

E: “Ik kijk ontzettend uit naar het feit dat we met de beste sporters die Nederland heeft, mogen tonen wat een krachtig land we zijn. Dat laten we zien aan onszelf, dat laten we zien aan Nederland en dat laten we zien aan de wereld. Sterker dan ooit, weerbaarder dan ooit, en meer samen dan ooit!”