Dick Jaspers heeft geen spijt. Geen plan B. Alleen biljart.

Biljarten heeft hem veel gebracht én veel gekost. Dick Jaspers (60) betaalde een prijs voor zijn lange en succesvolle leven als professioneel biljarter. Maar: “Ik had het nooit anders willen doen.”

Biljarter Dick Jaspers staat al sinds 1991 (!) in de top 10 van de wereldranglijst van het driebanden. De laatste zes jaar staat hij op positie 1. Op zijn site staan zijn gewonnen wedstrijden en toernooien onder elkaar. Het is een poosje scrollen naar het einde van de lijst. In het kort: hij won 190 internationale toernooien, waaronder talloze WK’s, EK’s en wereldbekers. Zelf kijkt hij er ook van op. “Als ik dat zelf mag zeggen, maar het meest knappe van mezelf vind ik dat ik al zo lang volhou in de top. Best ongelofelijk.”

Hoe dat komt? “Hoe ouder je wordt, hoe beter je gaat spelen. Jonge mensen bezwijken nogal eens onder de druk. Het is nu eenmaal een van de meest stressvolle sporten ter wereld. Het is heel tactisch, kent veel variatie en is dus heel spannend.”

Volgens Dick schuilt zijn succes in jarenlange training én het vermogen om stress en spanning de baas te blijven. “Ik ben een rustig type,” zegt hij daarover. Als gouden regel voor succes in het biljarten noemt hij: leer om te incasseren. “Verlies ligt altijd op de loer bij biljarten. Die ene millimeter kan genoeg zijn voor overwinning of verlies. En zelfs bij een goede bal kan je verliezen. Daar moet je tegenkunnen.”

Vreselijk onderuit

Zijn vader had liever gezien dat hij als kind was gaan voetballen, maar rennen achter een bal, nee, dat leek hem niets. Hij voelde zich beter aan een tafel met keu. Op 22-jarige leeftijd maakte hij van zijn hobby zijn werk: hij werd prof. En dat is hij, nu 38 jaar later, nog altijd.

Of hij de sport nooit eens beu was of gewoon een keer iets anders wilde met z’n leven? Een verbaasd ‘nee’ is het korte antwoord. “Daar is de sport te mooi voor. Je moet het vergelijken met het leven van een muzikant. Je leeft ervoor. Je wordt steeds beter, je ondergaat nieuwe ontwikkelingen, je kweekt vertrouwen."

"Bij biljarten is geen enkele positie hetzelfde. Elke keer liggen de ballen net iets anders. En elke biljarttafel is anders. Het is elke keer weer een uitdaging. Soms ging ik vreselijk onderuit, stond ik te klooien, soms klopte juist alles precies. Dat alles maakt het zo uitdagend.”

Huwelijk

Het biljarten heeft hem vanaf moment één volledig in beslag genomen, ook toen hij trouwde en kinderen kreeg. Zijn huwelijk hield geen stand. “Biljarten heeft me mijn huwelijk gekost. Ik was veel weg voor toernooien, zat veel in het buitenland. Mijn vrouw en ik zijn daardoor uit elkaar gegroeid.”

Hij kijkt daar mild op terug, licht hij toe. “Ik heb het een plaatsje gegeven. Ik heb een goede band met mijn kinderen, en ook met mijn ex-vrouw. Ik heb geen spijt van hoe het gegaan is. Ik had het niet anders willen doen. Biljarten is ook mijn werk, mijn inkomen."

"Ik ben een serieus sportman die er hard voor moet werken. Ik moet alles eromheen zelf organiseren: de reizen naar de toernooien, de trainingen enzovoort. Maar ik heb er een geweldig leven voor teruggekregen. Ik heb veel vrijheden, ik train thuis in mijn biljartkamer, hoef niet op trainingskampen en kies zelf mijn toernooien. Ik kan alles zelf bepalen.”

Populariteit van biljarten

Graag zou Dick zien dat de sport in Nederland groter wordt. “Er zijn hier weinig jonge mensen die het spelen. Het is meer iets voor 40-plussers. Ik denk dat het te moeilijk is. Het duurt lang voor je succes hebt. Dat is jaren investeren. Net als met golf. Je moet geduld hebben. Maar het is een gezonde sport. Je moet creatief zijn, je hersens trainen, nieuwe oplossingen blijven verzinnen, je goed kunnen concentreren."

"Dus dat het hier een suf imago heeft, is niet terecht. In het buitenland zie je dat meer jonge mensen ambitie hebben met biljarten. In Vietnam of Zuid-Korea bijvoorbeeld zijn centra met 95 biljarttafels. Dat is anders dan hier die ene kroeg met één tafel.”