“Mijn ouders hadden een café in Nijkerk en dat breidden ze uit naar een biljartcentrum. Dus ik kwam al vroeg met de sport in aanraking. In plaats van op zaterdag buiten te spelen stond ik als klein meisje te biljarten. Daarbij stond ik op een stoofje, want bij biljart moet je contact met de grond houden. Dat stoofje heb ik nog. Onlangs ben ik verhuisd en vond ik het weer.”

“Biljart is inderdaad niet de eerste sport waar je als meisje aan denkt. Vaak komen ze er mee in aanraking via een kennis of een familielid die het ook doet. Ik heb ook getennist, maar toen ik van de mavo afkwam moest ik een keuze maken, want twee sporten én een opleiding werd te veel. Mijn ouders hadden veel tijd en energie in het biljarten gestoken. Daarom koos ik daarvoor. Achteraf ben ik er blij mee.”

Professioneel
“Ik had natuurlijk nooit gedacht dat ik tien jaar later professioneel biljarter zou worden. Ik werd steeds beter en zo werd ik verliefd op de biljartsport. Sindsdien is het een groot deel van mijn leven. In 2004 werd ik voor de eerste keer Nederlands kampioen driebanden. Ik mocht meteen mee naar het Europees kampioenschap voor dames en dat won ik ook.”

“Daarna duurde het nog tien jaar voor ik mijn eerste wereldtitel won. Vorig jaar november werd ik in Heerhugowaard voor de vijfde keer wereldkampioen. Ze zeggen vaak: de eerste titel is de mooiste, maar voor mij geldt dat misschien wel voor die laatste: het thuispubliek, mijn vriendin was er, mijn ouders, mijn broer, de organisatie was perfect, de halve finale en de finale werden live uitgezonden op Ziggo Sport; alles klopte gewoon. Winnen in eigen land is altijd mooi. Normaal win je voornamelijk voor jezelf, maar dan win je ook voor je land.”

Bekroning
“Die titel was de bekroning op een heel mooi WK. Ik wil niet arrogant klinken, maar het was een van mijn beste WK’s. Ik speelde een gemiddelde van 1,400. Dat is gewoon heel hoog. Waardoor ik zo goed speelde? De omstandigheden voelden heel goed. Ik had helemaal geen tegenslag en voelde ook geen spanning. Dat uitte zich ook aan tafel. Soms heb je van tevoren al het gevoel dat het makkelijk zal gaan. Dat had ik daar. Ik had een fijne zomer gehad, veel rust gepakt. Ik dacht tijdens het WK: ik ga dit gewoon doen. Als het dan lukt is dat natuurlijk fantastisch.”

“Ik ben inmiddels ook negen keer Europees kampioen en zestien keer Nederlands kampioen. Waarom ik zo succesvol ben? Ik heb destijds mijn baan opgezegd en besloten alles op het biljarten te zetten. Dan moet je veel investeren. Veel internationale toernooien spelen en veel  lessen nemen. En heel veel trainen.”

“Ik leef er nog steeds naar. Ik biljart minimaal 20 tot 25 uur in de week, ik leef gezond en gedisciplineerd, drink niet voor en tijdens toernooien en doe aan fitness om in vorm te blijven. Biljart is supermoeilijk. Er komt zoveel bij kijken. Je moet er gewoon veel uren in steken om dat onder de knie te krijgen.”

“Ik kan ook met de subtop van de heren mee. Biljartcompetities zijn gemengd. Ik ben wel de enige dame die Eredivisie speelt. Ik heb ook twaalf keer meegedaan met het NK Masters, dat zijn de zestien beste biljarters van Nederland. Dan ben ik als vrouw wel een uitzondering. De eerste keer dat ik meedeed aan het NK Masters was er wel wat discussie. Er was namelijk ook een speciaal NK voor vrouwen. Sommige tegenstanders zeiden: ‘Waarom mag jij wel met ons meedoen en wij niet met jullie?’ Maar inmiddels zijn ze wel aan me gewend en heb ik mijn sporen verdiend.”

Gelijkheid
“Ik denk dat ik daarin wel een voorloper ben. Ik heb me altijd ingezet voor gelijkheid tussen dames- en herentoernooien. En dan bedoel ik nog niet eens de beloning, maar het organiseren van toernooien. Want zoveel is er nog niet voor vrouwen. Er komen nu steeds meer Internationale toernooien voor vrouwen en we kunnen ook wereldbeker spelen.”

“Er worden ook steeds meer vrouwen uitgenodigd voor internationale toernooien waar normaal gesproken alleen mannen aan meedoen. Ik heb laten zien dat je als vrouw dat niveau kan halen. De biljartwereld staat wel open voor verandering. Zelfs de oudere garde wil meer verandering. Het moet ook, anders blijft het gezien worden als een oudeherensport.”

Voorbeeld
“Dan komt er misschien ook meer aanwas. Want het blijkt moeilijk om jonge meiden te stimuleren om te gaan biljarten. Daar wil ik graag een voorbeeld voor zijn. Er zit heel veel in de sport: je kunt er heel lang mee doorgaan en je blijven ontwikkelen. Ik wil laten zien dat als je de wil en de discipline hebt, je ook als vrouw wat kunt bereiken in de biljartsport. Het gaat gelukkig steeds beter. Ik denk dat we goed bezig zijn met z’n allen.”

“Waar voor mij nog de sportieve uitdaging ligt? Ik wil me meer focussen op de Internationale toernooien voor vrouwen. En ja, het zou heel mooi zijn als we als vrouwen mee kunnen doen aan de World Games. En voor de rest wil ik blijven winnen en de beste blijven.”