Vlaggendrager Carina de Rooij: turnen blijft haar grootste liefde, niet rolstoelbasketbal

De Nederlandse vlaggendrager op de Paralympische Spelen Carina de Rooij doet alles voor haar sport. Al twintig jaar lang draait de rolstoelbasketbalster mee in de top. Ze won een gouden en twee bronzen paralympische medailles. En ook in Parijs zijn er goede kaarten voor het hoogste podium. Toch staat rolstoelbasketbal niet op nummer één in haar lijst van favoriete sporten, vertelt ze in de podcast Paralympisch TeamNL: Vanuit ’t hart.

Beluister de podcast hier:

Om te begrijpen welke sport wél haar favoriet is, moeten we terug naar haar jeugd. Als tweejarige begon Carina met peutergym en vanaf haar vijfde deed ze aan turntrainingen en wedstrijden. “Elke dag was ik ermee bezig. Dat gevoel van door de lucht vliegen, een beweging perfectioneren - het zit diep in me. Het was mijn leven. Ik was er nooit mee gestopt als ik niet in die rolstoel terecht was gekomen.”

Carina’s leven veranderde drastisch toen ze tijdens een oefening op de brug met ongelijke leggers verkeerd terechtkwam en haar rug brak. “Ik zeg altijd dat het beter is dat dit is gebeurd door iets waar ik heel veel van hield, dan wanneer de schuld bij iemand anders lag. Voor mij maakt dat echt uit. Als het buiten jezelf ligt, dan had je zo graag gewenst dat het anders was geweest.”

Tijdens haar revalidatie kwam Carina in aanraking met rolstoelbasketbal. “Ik had nog nooit een balsport gedaan. Dat was taboe bij turnen. Stel dat je je vingers kneust, dan kun je de brug niet goed vasthouden. Ik kon er dan ook niets van in het begin.”

Toch krijgt Carina de smaak te pakken. Vier jaar later, op de Paralympische Spelen van Athene in 2004, maakt ze haar debuut. Ze groeit van wisselspeelster uit tot vaste kracht op het veld en wint brons op de Spelen van Londen (2012) en Rio (2016). In Tokio (2021) wint het team onder haar leiding, inmiddels als aanvoerster, historisch goud.

Hard werken
Het team is al jaren ongeslagen op grote internationale wedstrijden. Niet voor niets dat chef de mission Esther Vergeer haar kiest als vlaggendrager, samen met parawielrenner Daniel Abraham. Ze mogen het team voorgaan tijdens de opening van de Paralympische Spelen op de Champs-Élysées.

Carina: “Het is hard werken om de beste te blijven. De concurrentie zit ook niet stil. We moeten elke wedstrijd het maximale eruit halen. Ik ken nu het gevoel van winnen, dat alles wat je erin hebt gestoken zich uitbetaalt in goud. Dat is zo fantastisch. Dat wil ik nog altijd. Ik wil gewoon winnen.”

En hoewel rolstoelbasketbal misschien niet met stip op nummer één staat, noemt Carina het "een ontzettend goede tweede".

Bekijk ook deze video, waarin Carina vertelt over haar turnongeluk: