Anne Veenendaal: luxeprobleem maakt ons allebei sterker

De bondscoach van de hockeyvrouwen Jamilon Mülders zit met een luxeprobleem. Hij heeft met Josine Koning en Anne Veenendaal twee van de beste keepsters van de wereld in zijn selectie, maar hij kan er maar één opstellen.

Anne Veenendaal en Josine Koning, ze schelen maar vijf dagen. Beiden 26 jaar en beiden hockeykeepster van wereldklasse. Bij elk ander land zouden ze de onbetwiste nummer 1 zijn onder de lat, maar bij TeamNL kan er maar één spelen.

Anne, keepster van Amsterdam, debuteerde in 2015 voor Oranje. Josine, doelvrouw van Den Bosch, volgde twee jaar later. De toenmalige bondscoach Alyson Annan had snel door dat ze beide talenten tevreden moest houden en koos voor de gulden middenweg: ze stelde de keepsters om beurten op.

Luxeprobleem
Sindsdien geven Anne en Josine elkaar geen duimbreed toe. “Het is een luxeprobleem”, weet Anne. “Als het kan spelen we allebei. Het is een rare situatie, maar het hoort bij hoe het is: we liggen zo dicht bij elkaar dat je eigenlijk bijna geen keuze kunt maken. In het begin speelden we allebei steeds een halve wedstrijd, maar tegenwoordig is het meer wedstrijd om wedstrijd. Zo wordt het verdeeld.”

En aangezien Oranje veelal haar wedstrijden domineert, zijn er ook niet zo heel veel momenten dat de keepsters de kans krijgen zich te onderscheiden. Dat gebeurde bijvoorbeeld wel vier jaar geleden, toen het vorige wereldkampioenschap gehouden werd in Londen. Josine speelde in de halve finale een hoofdrol door in de shoot-outs enkele Australische speelsters van scoren af te houden.

Een jaar later was het Anne die in de finale van de Pro League een heldenrol vervulde, en in de shoot-outs tegen opnieuw Australië twee ballen stopte.

Door de concurrentie in het oranjedoel maken beide goalies elkaar sterker. “Honderd procent!”, bevestigt Anne. “Je wilt altijd supergoed zijn. Ook op de trainingen zijn we allebei superfanatiek. We halen het beste in elkaar naar boven. Een voorbeeld? We hebben samen keeperstraining. Als de een in de goal staat, dan wil de ander goede ballen geven. Hard op goal. Hoe moeilijker, hoe groter de uitdaging. Dus dat is voor elkaar alleen maar goed.”

Domper
In de aanloop naar de Olympische Spelen van Tokio werd Alyson Annan gedwongen tot een keuze. In de selectie van zestien speelsters was slechts plaats voor één keepster. De bondscoach gaf de voorkeur aan Josine. Anne ging mee als reserve en moest vanaf de tribune toekijken hoe TeamNL olympisch kampioen werd. “De Spelen is het enige toernooi waarbij één keeper alles speelt”, vertelt Anne. “Dat ik niet geselecteerd werd was een domper. Je wilt gewoon spelen. Ik was wel in Tokio aanwezig voor het geval dat.., maar je weet dat de kans klein is dat er wat met de keeper gebeurt.”

De keuze om één keeper te selecteren is niet ongebruikelijk. Anne: “Ze nemen dan liever een extra speelster mee om door te wisselen. Zeker als het zo warm is als in Tokio kan ik die keuze wel begrijpen.”

Anne heeft het boek Tokio inmiddels gesloten. “Ik weet niet of ik het op een specifieke manier een plek heb gegeven. Het ging een beetje vanzelf. Ik wilde mezelf niet teveel druk opleggen. Ik ben gewoon weer lekker gaan hockeyen en dat heeft voor mij heel goed uitgepakt, waardoor ik bij de club een goed seizoen heb gedraaid en ik er voor mijn gevoel er nu ook weer goed in zit. En er verder niet teveel over nadenken.”

Over twee jaar zijn er alweer nieuwe Spelen, maar zover kijkt Anne niet vooruit. Het wereldkampioenschap in Nederland en Spanje heeft nu haar volle aandacht. Duidelijk is dat Anne en Josine daar weer om beurten in het oranjedoel staan. “Natuurlijk wil ik wel een keer de Olympische Spelen meemaken als eerste keeper. Uiteindelijk is dat zeker een doel. Maar daar ben ik nu niet mee bezig. Eerst maar eens het WK spelen!”