Welke snowboard-disciplines zijn olympisch?

Big air, slopestyle, boardercross, parallelreuzenslalom; het zijn allemaal olympische onderdelen van het snowboarden. Maar wat houdt het nou allemaal precies in, en waar doen de Nederlanders aan mee? We leggen het uit.

Tijdens de Olympische Winterspelen in Beijing zijn er elf snowboardonderdelen. Zowel de manen als de vrouwen komen uit op de big air, slopestyle, half pipe, parallelreuzenslalom en boardercross. Ten slotte is er ook nog de snowboardcross voor gemengde teams, een nieuw onderdeel waar TeamNL niet aan meedoet.

Big Air
De deelnemers maken enorme sprongen van een grote schans, waarbij ze in de lucht ingewikkelde trucs laten zien. Een jury beoordeelt de sprongen, waarbij gekeken wordt naar de uitvoering, de moeilijkheid van de trucs en naar de landing.

Sinds PyeongChang 2018 is big air een olympisch snowboardonderdeel. Cheryl Maas kwam namens TeamNL in actie. Niek van der Velden had zich ook gekwalificeerd, maar hij kwam niet in actie nadat hij zich zwaar blesseerde bij een val in de training.

Niek staat in Beijing opnieuw op de startlijst voor big air, evenals Melissa Peperkamp.

Boardercross
Boardercross of snowboardcross: bij de cross nemen vier tot zes snowboarders het tegen elkaar op, op een geaccidenteerd parkoers. Degene die als eerste de finish bereikt is de winnaar.

In Beijing start de competitie met 32 deelnemers die eerst twee plaatsingsrondes doen. Dan volgen de achtste finales met elk vier deelnemers. De beste twee gaan door naar de volgende ronde, tot aan de finale. Glenn de Blois doet namens TeamNL mee.

Glenn is de tweede Nederlander die zich voor dit onderdeel heeft geplaatst voor de Spelen. In 2014 had Bell Berghuis de primeur. Zij strandde in Sotsji in de kwartfinale.

Halfpipe
De halfpipe is letterlijk een metershoge halve pijp, in dit geval in de sneeuw. De boarders glijden van de ene naar de andere kant, waarbij ze ingewikkelde sprongcombinaties laten zien. De jury geeft punten voor de uitgevoerde oefening.

Dimi de Jong en Dolf van der Wal waren in 2014 de laatste Nederlanders op dit onderdeel.

Parallelreuzenslalom
De parallelreuzenslalom is een alpine onderdeel bij het snowboarden. In de kwalificatie maken alle 32 deelnemers een afdaling over een slalomparkoers. De snelste zestien gaan verder volgens het knockoutprincipe. 

De parallelslalom bestaat ook. Het verschil  met de reuzenslalom is de lengte van het parkoers, het aantal poortjes en de afstand tussen de poortjes. Sochi 2014 was de enige keer dat dit een olympisch onderdeel was.

Nicolien Sauerbreij werd in 2010 olympisch kampioen op de parallelreuzenslalom. Michelle Dekker maakte in 2014 op zeventienjarige leeftijd haar olympische debuut. In Sotsji werd ze 22e op de parallelreuzenslalom en negentiende op de parallelslalom.

Vier jaar later werd alleen de parallelreuzenslalom verreden. Michelle kwam in de kwalificaties één honderdste van een seconde tekort om zich te plaatsen voor de achtste finales en werd zeventiende. In Beijing gaat ze op voor haar derde deelname.

Slopestyle
De slopestyle is net als big air en half pipe een freestyle-onderdeel. Bij de slopestyle leggen de snowboarders een parkoers af dat een aantal obstakels bevat, zoals rails, boxen en schansen. Dit moeten ze doen met zoveel mogelijk stijl en trucs, waarvoor ze punten krijgen van een jury.

Niek van der Velden en Melissa Peperkamp komen in Beijing in actie op de slopestyle.