Daarmee werd Tom de eerste Nederlandse winnaar van de Giro d’Italia. “Dit is echt te gek'', jubelde hij vlak nadat alle klassementsrenners zich stuk hadden gereden op zijn tijd. “Ik kan dit echt niet omschrijven met woorden. Het is voor mij nog onvoorstelbaar.''

Bergzege in veertiende etappe
Met zijn magistrale zege in de honderdste editie van de Giro maakte Tom indruk in binnen- en buitenland. En alle lof kwam hem meer dan toe. In de tiende etappe pakte hij de roze leiderstrui op zijn favoriete onderdeel: de individuele tijdrit. De Limburger zette alle concurrenten voor het klassement op grote achterstand. De grootste verrassing volgde vier dagen later in de veertiende etappe, toen hij een rit met een finish bergop in Oropa won.

Tom leek onaantastbaar, maar liep in de zestiende etappe na een sanitaire noodstop flink wat tijdverlies op. Twee dagen voor het einde reed Quintana hem uit het roze. Alles kwam aan op de afsluitende tijdrit. Daar heerste de Nederlander ten opzichte van alle andere klassementsrenners.

Trots
Het moment dat zijn eindzege definitief werd, noemde Tom het mooiste moment van deze Giro. “En de overwinning op Oropa was ook supermooi. We hebben de hele ronde een superfijne sfeer in de ploeg gehad. Het is altijd heel ontspannen geweest en we hebben echt ons ding gedaan. Ik ben trots op mezelf en op de ploeg.''

Drie dagen later werd Tom uitgebreid gehuldigd zin zijn geboorteplaats Maastricht. Tienduizenden wielerfans waren maar de Grote Markt gekomen om hun held te eren. Op het Sportgala in december werd Tom door zijn mede-topsporters gekozen tot Sportman van het Jaar.