Negen maanden later verbeterde de atleet uit Apeldoorn in het Oostenrijkse Götzis in zijn eerste volledige tienkamp na twee jaar blessureperikelen zijn Nederlands record. Met die 8539 punten staat de dertigjarig Europees indoorkampioen van 2013 dit seizoen vierde op de wereldranglijst. "Ik beleef mijn sport weer met plezier. Tof om weer op de atletiekbaan te staan’’, laat hij weten.

Dat was na Rio wel anders. Die zoveelste fysieke tegenslag greep diep in op zijn motivatie en dwong hem tot een lange pauze van vier maanden, waarin hij zich liet opereren aan zijn pols. Pas 1 januari 2017 begon hij voorzichtig, op eigen trainingsschema’s, aan de opbouw. Met een verrassend effect in Götzis. "Ik wist wel dat ik goed was, maar had een Nederlands record niet verwacht. Het was ook mooi dat het in Götzis gebeurde, want juist daar begon twee jaar eerder door een val over een horde al mijn ellende. Alle blessures die ik daarna kreeg waren te herleiden naar die val. Het was een vervelende periode, maar het moest gewoon voorbijgaan.’’

De tegenslag heeft Sintnicolaas ook gevormd, zegt hij. "In de twee jaar daartussen ben ik steeds keihard blijven trainen, alleen in wedstrijden kon ik het nooit laten zien. Ik voelde me vaak genoeg in vorm, maar dan bleek mijn lijf nog niet voldoende fit.’’

Zijn veelbelovende optreden in Götzis schept verwachtingen voor de WK. "Ik durf te zeggen dat ik tot de kanshebbers op een medaille behoor, maar mijn seizoen is niet verloren als dat niet gebeurt. Het doel blijft plezier hebben en onderdeel voor onderdeel aanpakken. Het is een meerkamp, ik ken de gevaren. Pijntjes zijn lastig, maar ik weet inmiddels door ervaring hoe ik ermee moet omgaan. Ik merk dat af en toe een training overslaan beter uitpakt dan per se iets doen. Ik sta er ook relaxter in, minder verkrampt. Een wijntje de avond voor de wedstrijd, een kletspraatje, dat werkt goed voor mij.’’