Griffioen en Van Koot waren de hele wedstrijd net iets beter; Buis en De Groot maakten meer fouten. De goudenmedaillewinnaars waren tevreden. “We hebben er veel in geïnvesteerd om een beter dubbelkoppel te worden, we trainen wekelijks samen. Het is heel mooi dat we dat kunnen bekronen met deze gouden medaille”, zei Griffioen glunderend. “En nu heb ik er twee! Gisteren was het heel onwennig, wist ik niet wat er allemaal gebeurde. Nu heb ik er veel meer van kunnen genieten.”

Voor Van Koot is het haar eerste paralympische titel. “Hij is mooi”, zegt ze over haar gouden medaille. “Ik ben hier vol voor gegaan, ik had er alle vertrouwen in dat we dit hier samen konden bereiken. Om dan Jiske naast me te hebben, die al een gouden plak om haar nek heeft, is geweldig. Dat gaf me echt het gevoel dat we hier konden winnen; echt heel fijn. Gisteren baalde ik dat ik verloor, maar ik was er niet helemaal kapot van, zoals vier jaar geleden. Ik wist dat er nog een hele mooie medaille was om voor te strijden. En die hebben we nu gewonnen.”

Tevreden met zilver
Ook bij Buis en De Groot was er blijdschap. “We hadden teveel net-niet-ballen”, concludeerde Buis, die vier jaar geleden nog goud won in het dubbelspel. “Als dat net-wel-ballen waren geweest, had het anders kunnen lopen qua score. We hebben goed ons eigen spel gespeeld en hebben ons niet laten domineren.” De Groot had op meer gehoopt: “Natuurlijk gingen we voor goud, maar we mogen trots zijn op dit resultaat. Het is heel bijzonder om op mijn eerste Paralympische Spelen zilver te winnen. Het ging tijdens het toernooi niet altijd even makkelijk en met flink wat tranen. Om het zo af te sluiten, daar mag ik trots op zijn.”