"Ik was eerst te kapot om na te denken, het duurde even voor ik mijn gedachtes weer bij elkaar had. Ik ben op het dichtstbijzijnde bootje gaan liggen om uit te rusten. Toen ik aan de kant in een golfkarretje stapte, werd ik gebeld door vrienden. Je hebt gewonnen, je hebt gewonnen, riepen ze. Toen drong pas tot me door dat het was gelukt."

Van de minutenlange onduidelijkheid over de uitslag had hij niets meegekregen. "Ik wist het niet, die Griek lag volgens mij wel voor. Maar ik had een betere finish. Ik strekte me uit en tikte aan, hij tikte net achter mij aan. Op het laatste moment heb ik het verschil weten te maken, daar hebben we ook op getraind."

Nadat de onzekerheid was weggenomen en Weertman officieel het goud om zijn nek kreeg gehangen, bleef het onwerkelijk. "Ik kan het nog steeds niet geloven. Hij hangt hier om mijn nek, maar het dringt nog steeds niet tot me door."

"Het is onbeschrijflijk. Ik hoorde net het Wilhelmus, ik ben gebeld door mijn ouders en familie, iedereen was dolblij. Dit is een droom, fantastisch. Hier heb ik zes jaar voor gewerkt. Het is gelukt!"

Wouda

Voor trainer Marcel Wouda was het, na Maarten van der Weijden in 2008 en Sharon van Rouwendaal maandag, zijn derde succes als coach van de openwaterzwemmers.

"Dit is een droom", aldus Wouda. "Mijn visie is heel simpel. Zo'n race duurt bijna twee uur, dat betekent dat je een uur en drie kwartier zo makkelijk mogelijk moet doorkomen. Alles om snelheid te behouden om het op het einde af te maken. Ik maak het niet te ingewikkeld voor de zwemmers."

"Ik kan nu lekker mijn pet en bril afzetten en genieten van wat we de afgelopen jaren hebben gedaan en bereikt", concludeerde Wouda.