"Mijn opa was op 8 april jarig geweest en precies op die dag heb ik me nu geplaatst voor Rio", vertelt Verlinden tegen NU.nl.

De 28-jarige Verlinden tikte in het Pieter van den Hoogenband Zwemstadion aan in 51,79 en dat was bijna twee tienden onder de limiet. Hij mag zich daardoor opmaken voor zijn tweede Spelen, nadat hij vier jaar geleden in Londen zesde werd op de 100 meter vlinder achter onder anderen zwemlegende Michael Phelps.

"Mijn opa is na die Spelen overleden", vervolgt Verlinden. "Ik kan wel zeggen dat hij mijn nummer-één-fan was. Vorige maand vroeg mijn vader al aan me: besef je wel op welke dag je moet zwemmen. Ja, natuurlijk wist ik dat het mijn opa's verjaardag zou zijn."

"Ik heb 's middags nog even omhoog gekeken en gevraagd of hij me energie kon geven. Dan zouden we het samen doen. Hij zal bij elke slag een zetje hebben gegeven. Zonder gekkigheid, hij was echt een bron van energie voor me."

Hartritmestoornissen

Met de plaatsing voor Rio sloot Verlinden vrijdag een moeilijke periode af. De afgelopen jaren kampte hij met hartritmestoornissen, een schouderblessure en hij brak zijn pols. Mede daardoor verloor hij zelfs zijn A-status bij NOC*NSF, waardoor hij zich financieel weinig meer kon permitteren.

"Het afgelopen jaar heb ik het zonder inkomen moeten doen, maar de droom bleef", vertelt Verlinden, die tot overmaat van ramp de olympische limiet steeds net niet wist te halen.

"In december dacht ik dat ik het bij de Swim Cup in Amsterdam al zou redden. Ik voelde me supergoed, tot ik twee dagen voor de wedstrijd ziek werd en een hele nacht boven de wc hing. Ik was helemaal leeg en dan wordt het lastig."

"Vervolgens dacht ik dat het vorige week zou lukken bij de Franse Open, maar toen lukte het om een of andere reden weer niet. En vrijdagochtend in de series hier in Eindhoven ging het weer mis."

Janken

Die laatste mislukte poging zorgde 's middags voor een emotionele uitbarsting bij Verlinden. "Ik zat muziek te luisteren op mijn kamer en keek naar de startlijst. Toen voelde ik ineens een opwelling. Ga maar lekker janken, dacht ik, dan raak je het kwijt. Ik heb misschien wel een kwartier gehuild, alle negatieve energie van de laatste tijd moest eruit."

"Iedereen mag dat weten, want ik ben niet bang om dat nu te delen. Als ik het maximale uit mezelf wil halen dan moet ik durven laten zien wie ik ben."

"Gewoon even janken en dan een toptijd zwemmen, dat was de opdracht. En dat is bij pakweg poging nummer zeven zowaar gelukt. Elke slag was raak. Wat ik in me heb kwam er eindelijk uit en nu ga ik naar Rio. Ik mag me weer gaan meten met de beste zwemmers van de wereld."