"Ik ben zó blij. Ik ben echt hartstikke blij. Vorig jaar zat ik ook al bij de top van de wereld en toen lukte het niet. Maar nu had ik echt een ongelooflijke eindsprint en ging het wel goed'', jubelde Hassan na afloop.

Hassan begon haar race zoals gebruikelijk achterin de groep, maar meldde zich voorin toen de Australische Melissa Duncan een fiks gat sloeg met de rest. In de slotronde dwong ze naaste belager Seyaum om een wijdere bocht te lopen, waardoor Hassan op het laatste rechte stuk meer overhield en naar de titel kon snellen.

''Ik had wel verwacht dat het geen snelle race zou worden, maar niet dat de Ethiopische vrouwen achter me zouden blijven. Daarom moest ik zelf op kop gaan lopen en accelereren. Ik kreeg nog wel een duw, maar daar ben ik inmiddels aan gewend geraakt'', analyseerde ze de razend spannende race, die voor haar gevoel toch geldt als een repetitie voor de Spelen van Rio.

''Bang ben ik niet geweest, al werd het op vijftig meter voor de finish wel spannend. Maar toen zag ik het goud en het podium voor me. De beste van de wereld voel ik me nog niet. Dat ben ik pas als ik in Rio goud win.''

Tactisch plan

Haar coach Honoré Hoedt zag een tactisch plan perfect uitwerken. ''Ik had met de coach van Duncan min of meer afgesproken dat zij de kop zou nemen en dat Sifan het halverwege over zou nemen. Dat werkte goed, want daardoor kwam er ruimte. Uiteindelijk hebben beiden daarvan geprofiteerd, want anders was Duncan geen zesde geworden.''

In 2015 pakte de in Ethiopië geboren Nederlandse al het goud op het EK indoor in Tsjechië en op het WK in Peking legde ze in de buitenlucht beslag op het brons. Aan die lijst mag ze nu de wereldtitel op de 1500 meter indoor toevoegen.

Schippers

Schippers is niet tevreden met haar zilveren medaille op de 60 meter. "Ik moet misschien blij zijn met zilver, maar momenteel baal ik alleen maar verschrikkelijk'', somberde Schippers na haar verloren race. "Ik weet nog niet precies wat er aan de hand was, maar ik voelde me moe vandaag. Misschien komt het omdat ik hier een rustige week had, na een heel drukke periode en daarvan nog niet voldoende ben hersteld."

"Mijn topsnelheid is heel hoog en dat is geweldig. Het is ook wel een positief punt dat ik mee kan nemen. Maar de start was niet goed, al werd die wel iedere ronde wat beter. We hadden hier andere startblokken dan ik gewend ben. Voor iemand die altijd moeite heeft met die start, weegt dat misschien extra zwaar. Maar ideaal was het allemaal niet'', analyseerde Schippers haar optreden.

'Niet altijd goud'

Ontevreden was Bart Bennema, de coach van Dafne Schippers, zeker niet na haar zilveren race op de WK indoor in Portland. Op de 60 meter kwam de sprintster twee honderdsten tekort voor de titel. "Het kan niet altijd goud zijn'', zei de coach nuchter.

"Voor Dafne en voor mij was dit een nieuwe situatie. Voor het eerst ging ze als favoriet naar een toernooi. De warming-up voor de finale ging heel goed en 7,04 is echt geen slechte tijd", bekeek hij de zilveren prestatie van de wereldkampioene op de 200 meter van Peking."

"Dafne komt uit een periode waarin er veel op haar af kwam en waar ze commerciële en andere verplichtingen had, die je als coach in een ideale wereld misschien niet zou zien. Maar in zo’n wereld leven we niet. Wel zullen we goed bekijken hoe we het in de aanloop naar de Spelen gaan doen. Gelukkig loopt ze daar afstanden die haar beter liggen en waarop ze nog meer van haar snelheid kan profiteren."