Cheer!
ARNHEM - Voor Mark Faber, bondscoach van de Paralympische zwemploeg, zijn het drukke tijden. In de afgelopen jaren groeide zijn ploeg in aantal én kwaliteit. Negentien zwemmers hebben tot nu toe voldaan aan de kwalificatie-eisen voor Rio 2016. Hij wordt ondersteund door coaches Sander Nijhuis en Jeanet Mulder, fysiotherapeute Tamar Bakker, raceanalist, Jelmer van Waveren en teammanager Marco van den Brink.
Faber was in januari drie weken met zijn ploeg op trainingskamp in Stellenbosch (Zuid-Afrika). Terwijl het in Nederland vroor, zwom de ploeg dagelijks buiten onder de stralende zon bij een temperatuur van dertig graden. “De zon komt hier vroeg op en gaat laat onder. Daardoor kunnen we lange dagen maken. Het weer geeft een extra boost. Terwijl in Nederland verkoudheid en griep heersen, slaan wij die ziektes over. En iedereen is honderd procent met zwemmen bezig, zonder afleiding van werk of studie. Ons dagritme is simpel: opstaan, eten, trainen, eten, slapen, trainen, eten, slapen. En de volgende dag hetzelfde.”
In aanloop naar Rio 2016 zijn er nog drie trainingskampen. En tussendoor een paar wedstrijden, met twee kwalificatiemomenten in eigen land. “De The Hague Grand Prix (26-28 februari) is alleen belangrijk voor de zwemmers die zich nog niet gekwalificeerd hebben. Voor de anderen is het een trainingswedstrijd”, legt Faber uit. “Iedereen gaat wel optimaal voorbereid naar de Swim Cup in Eindhoven (6-10 april), met als doel om snelle tijden te zwemmen.” De Europese kampioenschappen zijn dit jaar niet zo belangrijk als normaal. Slechts vier zwemmers reizen begin mei af naar het Portugese Funchal: Marc Evers, Chantalle Zijderveld, Liesette Bruinsma en Thijs van Hofweegen. “Voor Liesette en Thijs is het een mooie gelegenheid om internationale ervaring op te doen; Chantalle en Marc gaan als ervaren kampioenen mee.”
“Verder is het het allerbelangrijkste om de ploeg fit te houden”, concludeert Faber. “We willen in Rio het grootste kleine landje zijn. En als team willen we frisheid, vrolijkheid en fitheid uitstralen. Dat valt de andere landen ook op; we worden in de gaten gehouden, ze zien dat er iets moois gebeurt hier. Een aantal landen kopieert ons systeem met een centrale trainingslocatie. Voor ons is dat normaal, maar landen als Groot-Brittannië, Nieuw-Zeeland en Canada doen dat sinds kort ook. Een mooier compliment kunnen we niet krijgen.”
Op de Paralympische Spelen van 2012 coachte Faber twaalf zwemmers naar vier gouden, twee zilveren en zeven bronzen medailles. “Nu is het een veel jongere ploeg dan toen. Onze gemiddelde leeftijd ligt rond de 21 jaar”, zegt Faber. “Londen en Rio kun je het best uitdrukken als ‘oud-Paralympisch’ en ‘nieuw-Paralympisch’. We hebben nu een generatie zwemmers die is opgegroeid binnen de valide zwemwereld van de KNZB. Het zijn zwemmers met een goed ontwikkelde topsportattitude. Het is heerlijk werken met deze groep.”
Bron: Lopend Vuur