Oranje krijgt in maart nog een kans om zich via een kwalificatietoernooi te plaatsen voor de Spelen in Rio de Janeiro. In Gouda liggen vier olympische startbewijzen klaar.

Nederland keek in de EK-finale vaak tegen een achterstand aan, maar knokte zich steeds weer langszij. In de vierde periode wisten de waterpolosters zich echter niet meer op te richten na de 8-7 van Ildikó Tóth.

In de laatste minuut besliste Hongarije de wedstrijd. Dat betekende dat Oranje voor de derde keer op rij een finale verloor. Eerder gebeurde dat op het EK van 2014 en het WK van 2015.

Grote moeite

De waterpolosters hadden grote moeite met Hongarije, veel meer dan in de groepsfase toen de equipe van Havenga met 14-10 won. In de eerste periode nam de Hongaarse ploeg drie keer een voorsprong, maar achtereenvolgens Maud Megens, Dagmar Genee en Yasemin Smit (3-3 in de zoemer) trokken de stand steeds weer gelijk.

Hongarije opende ook in de tweede periode de score, maar Smit bracht Oranje al snel langszij. Nadat Megens een strafworp had gemist, zorgde Dagmar Genee ervoor dat Nederland voor het eerst op voorsprong kwam (5-4).

Afstand nemen zat er echter niet in voor Oranje, dat grote moeite had om de Hongaarse keepster Edina Gangl te passeren. Veel schoten misten precisie of kracht en bovendien moest Lieke Klaassen, het Nederlandse kanon, in de derde periode met drie persoonlijke fouten naar de kant.

Hongarije zette de achterstand om in een 7-6 voorsprong, maar in de laatste seconde van de periode trok weer Dagmar Genee de stand gelijk.

In het vierde kwart speelde Oranje vooral tegen zichzelf, zeker nadat Tóth de Hongaarsen wederom op voorsprong had gezet. De Nederlandse aanvallen misten overtuiging en kracht en in de laatste minuut viel de beslissing aan de andere kant. Het derde zilver op rij leidde tot tranen van verdriet bij Oranje.